Laatste nieuws!
20-04-2011
Verslag van eerste BK te Mariembourg
In het weekend van 8, 9 en 10 april hadden we een wedstrijd van het Belgisch kampioenschap in Mariembourg. Dit circuit ligt onderin België, tegen de Franse grens. Op dit circuit hebben we twee races gereden ook van het Belgisch kampioenschap, toen ging het niet naar ons zin en kreeg ik het circuit niet onder de knie. We hebben tussen de wintercup van Lonato en deze race nog twee keer de tijd kunnen vinden om goed te kunnen trainen op dit circuit.
We vertrokken in de middag van donderdag al naar het circuit zodat we nog ruim twee uur de tijd hadden om onze motoren goed en rustig te kunnen inrijden. Nadat we deze motoren hadden ingereden was er nog genoeg tijd om een snel rondje te kunnen neer zetten. Eigenlijk ging het meteen goed en ik reed meteen al even snel als veel Belgisch rijders, wat tenslotte hun thuisbaan is. Deze avond gingen we vroeg naar het huisje, zodat we goed konden slapen voor de vrijdag.
Vrijdag ging vanaf sessie één al goed. We hadden voor deze dag twee nieuwe bandensetjes gekocht zodat we goed konden trainen op nieuw rubber. Vooral deze serie van VEGA is lastig omdat er een piek in zit en deze piek zit in ronde drie. Als je niet je snelste rondje in deze ronde zet, dan is je tijd weg en meteen 4 tot 5 tienden langzamer. In de eerste ronde van sessie twee was het weer zo ver. Ik had een forse vastloper aan het einde van het rechte eind. Mariembourg heeft een heel lang rechte eind dus als je motor daar vast loopt, loopt je motor meteen goed vast. Wat dus ook het geval was. Na deze sessie meteen de andere motor er op en we kwamen er al gauw achter dat mijn carburateur dus ruim een halve slag te krap stond. Dit was dus de reden waarom de motor meteen in de eerste ronde vast liep.
Ondertussen was onze tuner ook aangekomen met mijn teammaatjes. Een reed de schakelklasse en één reed bij ons mee in de klasse.
De hele dag ging eigenlijk super en ik was de eerste die een 55,5 had neergezet terwijl de concurrentie nog wat tienden moest zien te vinden. Uiteindelijk had ik in de laatse trainingsessie een 55,2 kunnen noteren wat ik de concurrentie nog niet gereden had. Dus dit was een perfect dagje voor ons!
In de namiddag van vrijdag hadden we ons al ingeschreven, bandenvouchers gekocht en we waren al naar de briefing geweest.
Op zaterdag begon de wedstrijddag al vroeg. Niet even vroeg als een WK of EK, omdat het deelnemersveld gewoonweg kleiner is. Dit geeft veel meer rust, hierdoor kun je je zelf veel beter concentreren.
In de eerste training van zaterdag ging het goed, bijna iedereen startte op nieuwe banden wat een heel groot voordeel geeft. Ik startte op iets oudere banden van de dag er voor. Ik zette met deze banden een mooie tijd neer. Deze sessie is bedoeld om de motor rustig warm te rijden en te kijken of alles goed werkt, meestal wordt er in de laatste ronde een snelle tijd neer gezet. Bij mij was dat helaas niet het geval want mijn motor liep in de zesde ronde al vast. De carburateur stond veel te krap, deze stond nog op de afstelling van de vrijdag ervoor, met twintig graden. In de vrije training kwam de temperatuur net iets boven nul. Weer balen dus. We hadden snel een andere zuiger er ingezet voor de kwalificatie. We hadden een ruimere zuiger er ingezet, zodat we motor op de bok konden inrijden, dit is wel langzamer. Ik had me als vijfde Gekwalificeerd.
Na de kwalificatie mochten we rond een uur of twee aanvangen voor de eerste race. Ik mocht starten als vijfde, dit is een hele goede uitgangspositie omdat er dan gestart mag worden aan de rechterkant en de eerste bocht van Mariembourg is ook rechts. In de eerste bocht duwde ik de eerste en de derde rijder door waardoor ik dus derde lag. Degene die tweede en vierde gestart waren reden achter me. Na tien ronden op plaats drie gereden te hebben werd ik door Thill ingehaald. Dit is een hele snelle rijder. Uiteindelijk werd Thill gediskwalificeerd omdat hij te licht bevonden werd. Ik eindigde dus als derde. Helemaal top.
De tweede race mocht ik nu als derde starten. Nu duwde ik weer de eerste man door waardoor ik als tweede door de bocht kwam. Al snel werd ik uit de race gehaald omdat ik mijn kettingkast verloren was tijdens de formatie ronden. Balen dus. Ik kwam naar binnen en mijn race was over. Uitslag van de tweede race was dan ook slecht, twaalfde plaats.
Op zondag ging het al een stuk beter en de training ging goed, we hadden een nieuwe zuiger erin gezet en de motor hadden we gehoond. Deze kon ik in de training rustig inrijden en de laatste ronden kon ik nog even een goede tijd neerzetten. Kort daarna was meteen de kwalificatie, deze ging minder goed als de kwalificatie van zaterdag. Ik kwalificeerde me als zevende.
De eerste race mocht ik starten vanaf de zevende plaats. Tot en met de vijfde ronde kon ik me goed staande houden op deze positie. Maar daarna voelde ik dat mijn motor minder kracht onderin had en dat deze tegen het verzuipen aan zat. Mijn teammaatje, Van Laarhoven, ging me ook al voorbij. Toen ik binnen kwam op de achtste plaats, kwamen we er achter dat er een gat in het membraam zat. Dit probleem is vaker bij ons voorgekomen, een groot probleem dus, we hadden hiervan ook al veel last in Italië. Dus dit was een wedstrijd om snel te vergeten en te concentreren op de laatste race van het weekend.
De tweede race mocht ik starten vanaf de achtste plaats. Dit is behoorlijk achterin en ook nog eens links, de niet goede kant omdat de eerste bocht naar rechts toe gaat. Ik moest me naar voren zien te strijden. Ik had mooie inhaalacties, ik hield me goed staande en ik kwam als achtste over de finish.
Mijn gemiddelde uitslag van de vier races was zesde. Al met al, een redelijk weekend met diepte en hoogte punten. Dit was een mooie opening van het Belgisch kampioenschap en ik hoop dat ik deze lijn kan doorhalen naar de rest van het seizoen.
Groetjes Mark April 2011
Mijn volgende wedstrijd is het Belgisch kampioenschap in Frankrijk.
© Official website Mark Potman